9/23/2008
Quen non estivo no Seminario?
9/18/2008
As notas
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEO6WlpDmFK1YRb1ZLrdFvamnltxy5b_gFnr1aBK6EtUL65pL0sXb5XTJO6wNzHcy6m1IrjcmicjPZc22OsZXIO2oL-lVWTozb7pjfOXMR98UsAG_qhA4o4euGl2z8nesMT43TkcmEETs/s400/10.jpg)
Metíannos a todos naquela aula grande o día en que daban as notas. E don Basilio, o reitor, ía lendo en alto as notas de todos. Sempre había algo de ruxerruxe pero de vez en cando don Basilio facía un silencio e sacaba as gafas para verlle a cara a alguén... entón facíase o silencio a ver quen sería o premiado con malas notas. E don Basilio ía debullando os resultados:
-Piedad
-Disciplina
-Aplicación
-Conducta en clase
-Modales
-Aseo
Eu xa non lembro ben se eran estas as primeiras que lía, seguro que alguén por aí aínda garda o boletín de notas. E claro, suspenso en Piedad e Disciplina era algo terrible, a expulsión tan temida non anadaba lonxe e daquela non valía contarlle milongas aos pais. Os Padres controlaban todo: a relixiosidade ou piedade (comulgar, confesar, portarse na capela), o comportamento xeral (disciplina), o ser bos estudantes e chapar e levantar a man na clase (aplicación) o portarse ben nas clases estando en silencio e facendo algo a pelota (conduta en clase), o falar ben o castelán (modales) o andar cos zapatos limpos e atados (aseo). Creo lembrar que se repetía case sempre a mesma nota, excepto en modales ou aseo? onde baixaban en picado os galegofalantes.
Agora seica Berlusconi en Italia quere poñer notas de comportamento nos institutos e escolas. Que nos pague unha viaxiña a calquera de nós que lle vai de asesor.
Ah, e logo seguían as notas das materias: lingua, latín, historia... relixión (outra vez).... a de galego aínda non se inventara...
Estes da foto si que eran bos en fútbol... ata tiraron este retrato co Castiñeira
-Piedad
-Disciplina
-Aplicación
-Conducta en clase
-Modales
-Aseo
Eu xa non lembro ben se eran estas as primeiras que lía, seguro que alguén por aí aínda garda o boletín de notas. E claro, suspenso en Piedad e Disciplina era algo terrible, a expulsión tan temida non anadaba lonxe e daquela non valía contarlle milongas aos pais. Os Padres controlaban todo: a relixiosidade ou piedade (comulgar, confesar, portarse na capela), o comportamento xeral (disciplina), o ser bos estudantes e chapar e levantar a man na clase (aplicación) o portarse ben nas clases estando en silencio e facendo algo a pelota (conduta en clase), o falar ben o castelán (modales) o andar cos zapatos limpos e atados (aseo). Creo lembrar que se repetía case sempre a mesma nota, excepto en modales ou aseo? onde baixaban en picado os galegofalantes.
Agora seica Berlusconi en Italia quere poñer notas de comportamento nos institutos e escolas. Que nos pague unha viaxiña a calquera de nós que lle vai de asesor.
Ah, e logo seguían as notas das materias: lingua, latín, historia... relixión (outra vez).... a de galego aínda non se inventara...
Estes da foto si que eran bos en fútbol... ata tiraron este retrato co Castiñeira
9/14/2008
Un párroco
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHsjTZgqc6433NO7jkWOylB5sD3Qb6VEYHUovyaNsuVLpXoc_kDGfBoaWHoEx1fbFnemzc9TsDe0QeNmNCVN-WJK5f27co_SiholEi9JfrOaV0mqJa7esXHw4kbLv4WK7ipOw505VFiD0/s400/CONVAR54.jpg)
9/08/2008
Pegerto
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhbu8pXf60UEF4YCRM8zFa3oV3Wy1ortRbwSVPg5i6ePSlKJ05dOL4xS-sEihb2GkCP3yTVUhEO8rrV45Lng-7S6W4L3etCoXdjHRxW6w-CpsEJfovs76ZcYODiLCVD8An5-o_8BFjeW7c/s400/Santo.jpg)
E resulta que na zona moitos meniños levaban o nome de Pegerto (que moita xente pronunciaba Peguerto, e en galego seica debía ser Pexerto). Fóra da contorna o nome é descoñecido e o normal é confundilo cun apelido. Pero antes de chegarmos nós houbo no Seminario durante moitos anos un padre espiritual que formou a xeracións de curas e que se chamaba don Pegerto... e logo algúns curas foron espallando o nome polas parroquias da diocese.
9/07/2008
Un tío cura
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipAdhwFmv5wyrqYkOZizXUIHig27vPtLTZ14Cc8kJmPp6E0QVfIM7ile-V1ub1YGOTgt3gyLahmyXPpsy1_wFOtKYm1KWi0sM1UcopMNbguqy4XhcgdF1VUWkcDmE2-XygVoMLV578DOc/s400/rouco2.jpg)
Moitos tiñan un tío cura que exercía de padriño/protector ou fora quen animara ao rapaz a entrar no seminario. E ás veces ter un tío ben situado na curia é un seguro de ascenso. Que llo pregunten aos nosos contemporáneos do Seminario de Mondoñedo! Eles tamén sacaron un cura na promoción pero resulta que o tal viña sendo sobriño do cardeal Rouco Valera e agora xa é nada menos que bispo de Lugo. Está ben claro que ten padriño se bautiza. Unha pena que o noso don Julio non tivese un tío cardeal para poder ser bispo de Mondoñedo e devolverlles a pelota aos do norte.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)