San Froilán e mazás asadas

Xa chega o San Froilán, cando a xente que ía cara á Feira non collía por esta porta. Era época de empezar os cursos no Seminario. E de visitar o Campo da Feira cheíño de chigres. Un ano, debeu ser por quinto ou sexto, uns cantos (enchufados?) fomos convidados a entrar unha semana antes que o resto. O motivo era axudar a colocar cousas e arranxar cuartos para cando viñeran os demais. Ata lembro que nos diexaran escoller cuarto. O problema era que como estaba Lugo co San Froilán os nosos petos xa estaban baleiros de pesetas o primeiro día do curso, ao acabar esa semana. O mellor eran aquelas mazás asadas que nos daban de sobremesa, aínda lembro o seu recendo!