En galego!

Manifestación de Santiago o 17 de maio de 1010

A igrexa ten unha débeda histórica con Galiza, porque dada a súa forza no país, colaborou a soterrar un idioma e unha cultura, que se mantiveron vivos grazas aos labregos e mariñeiros... Non só deslixitimou a súa misión cristiá, agora mesmo segue a recuar, sen colaborar coma institución a esta hora de "plenitude" que está a enxergar o país. Ata rabenando o seu futuro, pois non escoita a voz e a fala do pobo, desoíndo a súa participación activa, nun autismo propiciado por bispos e clero. (Alfonso Blanco Torrado, p.12)

Alicia López Pardo (p. 18) conta as súas experiencias de mestra nos Ancares. Un rapaz conta na revista da escola: tivemos unha mestra na nosa escola (non digo quen) que por cada palabra que diciamos en galego tiñamos que lle dar unha peseta. E un día díxolle un neno: ai, señorita, esa lección xa a demos. E ela respondeulle: "demos" sois vosotros y vuestros padres. (p. 20)... Son os ensinantes que saben da importancia decisiva da estimulación temperá para o desenvolvemento dunha ampla capacidade lingüística, para facilitar a aprendizaxe de diferentes idiomas. Saben a fondo de canto se lles enriquece aos nenos castelán parlantes co natural desenvolvemento no idioma galego a partir dos primeiros anos. Só dende esta apertura se pode acadar a competencia bilingüe e favorecer un amplo dominio doutros idiomas...

Retrincos tomados de:

Quequedequenoconte. Nº 4. Panfleto de testemuña e defensa do mundo rural galego (que a amiga Alicia nos regalou na manifestación)