Nada menos que o grande Pepe Domingo Castaño no programa futboleiro do domingo na COPE falou do libro do seu amigo Alfonso.
A novela empeza cun penalti no Bernabeu na final da Copa do Rei entre o Madrid e o Barça. Pero de porteiro do Madrid está o galego Fuco e de árbitro outro galego. E diso van as 187 páxinas do libro, tira o penalti Messi e parará o Fuco? Non o imos dicir que matamos a intriga. O resto do relato son os pensamentos do pai de Fuco (ou do narrador?) que lembra toda a súa vida ata chegar a este momento. El tamén foi porteiro na Lucenza (chantadina?) e no Seminario, e... e como chegou a profesor de Lingua e Literatura é un home moi culto e o libro está cheo de citas de escritores famosos. Paco é o pai, Fuco o fillo, os dous porteiros. Todo é fútbol, todo falar de fútbol, só iso.
Hai moitos nomes recoñecibles para os ex-seminaristas do 66. Pedro é o porteiro titular no Seminario, Quintana adestra en Sarria. E o Guerra é malo malo co balón: Unha vez intentarono co Guerra, pero o Guerra, con máis afección polo pensamento tranquilo e o ensimesmamento que polo xogo da pelota, cando recibía un balón prefiría ou arrearlle unha patada cara a onde fose ou pórse de cu por ver se pegaba nel, pois o seu traseiro ocupaba case a quinta parte daquelas porterías dun campo marcado ao ancho do regulamentario. O Guerra xogaba ao fútbol porque era preceptivo.
E ao tal Paco bótano do Seminario por: non ten vocación, pensa máis en xogar ca en rezar. :D
Así que libro de lectura obrigada para os exseminaristas do 66 de Lugo que viron o Pucheiro xogando de porteiro. Agora veno escribindo diso, que disque sabe moito. E non é nada doado saber de fútbol, non hai máis que ver as acendidas discusións que hai todos os luns en todos os bares e centros de traballo masculinos.
Publicado en Baía Edicións. Eu merqueino e Biblos, onde lles teñen todos os libros galegos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario