Creo lembrar que comezamos a ter as vacacións na semana seguinte. Nesa semana todo eran oficios e rezos, mesmo algúns anos iamos botar horas á catedral. Non se podía rir, non se podía cantar, todo era tristura e rezos. Se ata as radios emitían música clásica. Sempre pensei niso, co marabillosa que é moita da música clásica ... por que naqueles tempos escuros se asociaba coa morte, co loito, coa tristura?
Ningún comentario:
Publicar un comentario