Moitos tiñamos un curioso sistema de lavandaría. Metiamos a roupa nunha bolsa de tea e cada quince días viaxaba no coche de liña e volvía lavada. Mesmo nos xuntabamos os da zona para facer unha grande bolsa común e os pais turnábanse para levar e traer o bolsón ata o coche. Desde o Seminario encargábase un dos conserxes que levaba propina como ten que ser.Cando volvía a bolsa traía a roupiña, algún matute e cartas que as nais metían entre os calzóns porque nas cartas normais había censura. Entregábanse abertas no salón de estudo e tamén se recibían abertas.... non fose que a vocación se desviase por camiños indesexados. Por iso miña nai inventara un sistema de contraseñas para que nas cartas (mesmo nas metidas na bolsa que non se fiaba) nós lle dixeramos a verdade do que nos pasaba. Ai, as nais, como as botabamos de menos no primiero ano!!
Esta foto debe ser da xuntanza de 2001?
Ningún comentario:
Publicar un comentario