Os curas en internet

Vén un artigo na prensa sobre iso.

Cando se vai adaptar a igrexa aos tempos? Podes facer a declaración da renda, podes pagar as multas de tráfico, podes saber de todo, podes xestionar todos os teus cartos, podes mercar o coche, podes namorar e conversar, podes facer de todo por internet? Non, en cousas da relixión, aínda non. Por que non podes confesar pola rede dentro dunha páxina segura https? Por que non podes recibir os sacramentos con DNI dixital? Por que non vale máis unha misa multimedia de moitos megas ca unha nunha fría igrexa luguesa? Por que a Igrexa non abre unha base de datos, todos co noso nome e contrasinal. Alí un banco de datos cos teus pecados, coas túas penitencias, coas túas consultas. E tamén un facebook interno no que puideses facerte amigo de tal ou cal santo, do teu mártir preferido.
Mi madriña, o que medraría o rabaño de El Señor? Non si? Se os do noso curso sairamos todos bispos seguriño que dabamos un golpe de estado a todos os Roucos, Afónicos, Curios... e faciamos a Igrexa Virtual.
Pero no xantar do outro día non había nin un só cura, eramos todos ex-. E así lles vai.

Exemplo de como aproveitar as tecnoloxías é esta imaxe dunha tenda nun lugar das Españas. Pasa un crente por alí, ve a tentación e non sabe se xa está permitido ou non ese artiluxio protector... pois manda un sms ou un @ á central de pecados e xa sabe se pode entrar ou non. Así de cómodo e doado.