No noso curso sempre sentaban xuntos Guerra (AGonzalezGuerra) e Paz (JGonzálezPaz), curioso. Pedro J. Rovira Magariños, exseminarista e seguidor do blog envíanos o que hoxe contruíron na súa clase (moi bonito, por certo, parabéns para os rapaces/as)
Paz,
de nome tan curto e tan fermoso,
por que gardas silencio?
Non ves acaso tantos nenos rebentados,
minas asasinas, horror humano?
Onde estabas cando isto sucedía?
Quen te acalou?
Quen te ten sometida ao seu engano?
Loita pola túa liberdade.
Libérate dos ferros que enfeitizan.
Volve a enxendrar unha nova primavera,
e non tardes, que este tempo non espera.
O mundo está orfo de bondade,
sen amor, sen futuro , … condenado.
Demorando o teu voltar, será xa tarde.
E a pouco que te vaias retrasando,
moitos homes morrerán.
Nenos felices e mulleres liberadas só serán recordo do pasado.
A terra será tobo doutros seres que xa nunca voltarán a ser humanos.
Ven.
Ningún comentario:
Publicar un comentario