
Empezamos uns
100 e só
un chegou a cura, vaia rendabilidade do investimento! Os superiores e padres espirituais repetían que a
vocación era como unha flor que había que regar e coidar a diario. Daquela aínda non se sabía do
cambio climático pero Franco xa falaba da
pertinaz sequía e, claro, non se regou nada e a xente foi abandonando o Seminario. Seica
Seminario ten que ver con
sementar e
semente e na nosa xeración houbo moita
semente pero escasa
colleita. Como dicía un no último xantar:
home, curas só sacamos un, pero sacamos un montón de boas persoas... algo é algo!
1 comentario:
e tamen sacamos varios alcaldes
Publicar un comentario